JAPAN, HIP LAND MET EEN TRADITIONELE ZIEL (1)

with Geen reacties
Het lijkt of de poorten plots wijd openstaan naar dit land, waar
hedendaagse architectuur en spitstechnologie hand in hand gaan met oosterse
mystiek en eeuwenoude gebruiken. Want ondanks het feit dat Japan erg modern is,
zit de traditie er nog diep geworteld. Rustgevende zentuinen, geisha’s en theeceremonies
voeren me ver terug in de tijd. Prachtige tempels, Shinto heiligdommen en Shogun
kastelen zorgen voor een sprookjesachtig decor.

Spirituele reclame.

Spirituele reclame. ‘Tweemaal in je handen krappen’, zegt mijn gids Sake met haar
grappig accent,‘en je mag een wens doen.’ Nog snel een duit in het offerblok en
een paar buigingen voor de Shinto goden en ik ben helemaal klaar voor een reis
door dit fascinerende land. Het Fushimi Inari Shrine, ten zuiden van Kyoto, is
een van de belangrijkste Shinto heiligdommen. Shinto is een Japanse godsdienst,
gebaseerd op animisme en heel oude tradities. Ik heb bv. nog nooit zoveel in
mijn handen geklapt. Het is een expressie van lang leven en onschuld, dingen die
in de Shinto godsdienst erg belangrijk zijn.


Indrukwekkende vuurrode torii van Inari Shrine.



De absolute highlight in het Inari
Shrine is een 4km lange tunnel, gevormd door duizenden vuurrode torii poorten,
die tot helemaal in de heuvels loopt. Erdoor wandelen is een spirituele
ervaring wordt gezegd. Het nirvana bereik ik net niet, maar ik word er wel
rustig van én het is adembenemend mooi. Op de poorten staan de namen van de
schenkers, volgens Sake verdoken reclame van zakenlui uit Osaka. Prestige en
geld verdienen is hier erg belangrijk. In Osaka begroeten ze mekaar met
mukari makka, wat letterlijk betekent:
Are you making money? Maar de schoonheid van deze site overstijgt gelukkig dat
alles.


“Shinto is een Japanse godsdienst, gebaseerd op animisme en heel oude tradities.”


Todaiji tempel, het grootste houten gebouw ter wereld.


Religies à la carte. Shintoïsme, gebaseerd op de
kracht van de natuur, is authentiek Japans. Toch is boeddhisme bijna even
belangrijk. Hier en daar ontstaan er zelfs overlappingen. Soms worden
godsdiensten ook door mekaar gebruikt. Japanners kiezen vaak voor een shinto
doopsel, een boeddhistische begrafenis en als het even kan huwen ze in een
kerk. Er zijn maar liefst 80.000 shinto schrijnen in het land en bijna evenveel
boeddhistische tempels. Het Fushimi Inari Shrine is mijn absolute favoriet.
Maar het heiligste en grootste Shinto complex ligt in de Mie prefectuur: Ise
Jingu, een verzameling van 125 schrijnen op een oppervlakte zo groot als
Parijs. Het is zo belangrijk dat enkel familieleden van de keizer er
hogepriester kunnen worden.


Shinto Kasuga Taisha.



In het Narawoud liggen zowel de Shinto Kasuga
Taisha, bekend voor zijn meer dan 3000 stenen lantaarns, als Todaiji, een
belangrijke boeddhistische tempel uit de 8
ste eeuw. Het is het
grootste houten gebouw ter wereld. De 15 meter hoge boeddha is al even
indrukwekkend als de tempel. Hij weegt 500 ton en bestaat volledig uit brons.
Wie door een gat in een van de eeuwenoude zuilen kan kruipen, ter grootte van
het neusgat van deze boeddha, ik verzin het niet, wordt verlicht in een volgend
leven. Vermits ik geen slangenmens ben zit dat er voor mij jammergenoeg niet
in. Aan de uitgang laat ik me stalken door een paar wilde reeën, goddelijke
gezanten in de Shinto godsdienst, maar dan wel erg hongerige gezanten want ze
zijn gek op koekjes en daardoor behoorlijk opdringerig.


“Ise Jingu, een verzameling van 125 schrijnen op een oppervlakte zo groot als Parijs.”


Bijschrift toevoegen



Kyoto, theedrinken als kunstvorm. Terwijl Tokio een van de hipste steden ter wereld
is, heeft Kyoto een traditionele ziel. Doordat de oude stad gespaard werd tijdens
de 2de WO is het een feest voor het oog. 
Kyot ois Japan in een nutshell, zowat alles wat ik van Japan
verwachtte vind ik hier, zentuinen, shinto- en boeddhistische tempels, geisha’s,
mooie paleizen en kleurrijke markten, het is zonder twijfel het culturele hart
van Japan. Traditie is de leidraad in alles wat ik doe of bezoek in deze oude
keizerlijke stad. En als je net als ik
een theefanaat bent, dan is Kyoto
de perfecte plek om een authentieke theeceremonie bij te wonen. Theehuizen vind
ik zowat overal. Het schenken en drinken van thee zijn in Japan al sinds de 7
de
eeuw tot kunst verheven. De samoerai waren verknocht aan de theehuizen. Ze
lieten hun wapens buiten, want een bezoek aan zo’n huis betekende een moment
van vrede. Om een theeceremonie bij te wonen moet ik door een bijzonder laag
deurtje, op handen en voeten. Zo wordt benadrukt dat iedereen gelijk is.


Theeceremonie in Kyoto.

Alles
gebeurt volgens strikte rituelen: De thee wordt gezet met matcha, poeder van
groene thee en wordt opgeklopt met een kwast waardoor een dikke, felgroene,
vrij bittere thee ontstaat, die tegelijk ontspant en alert maakt. Het is niet
alleen lekker het is ook prachtig om zien hoe de dames, want nu zijn het
hoofdzakelijk dames,zich met heel veel devotie van hun taak kwijten.
Theemeesters waren vroeger altijd mannen. De eerste die het tot kunst verhief
was Rikyu in de 15
de eeuw, hij was de grondlegger van het huidige
ritueel. Ik word er in elk geval helemaal zen van en wil nooit meer iets anders
drinken dan groene matcha thee. 
Wat ik vooral onthoud is dat ik na
elke sip die ik neem 3,5 keer mijn kopje moet draaien en dat ik bij de derde en
laatste slok heel hard moet slurpen.


“Als je een theefanaat bent, dan is Kyoto de perfecte plek om een authentieke theeceremonie bij te wonen.”


De prachtige zentuin van het Ninomaru paleis in Kyoto.


Groene
melancholie. 
Als er één traditie is in
Japan die wordt gekoesterd, is het die van de landschapskunst
. In de 6de eeuw al legden de
boeddhisten de eerste zentuinen aan, om zich te verlossen van alle ballast. De
tuinen zijn strak, maar bijzonder esthetisch. Mijn eerste zentuin is die van
het Ninomaru paleis in Kyoto. Stenen symboliseren het lichaam, water het bloed en
naaldbomen de geest. Bloemen zie
  ik er
niet. ‘Te vergankelijk,’ legt de gids me uit, ‘het is de kracht van de
eeuwigheid die hier wordt benadrukt.’ Er zijn heel wat regels voor het
aanleggen van tuinen, maar die hoef ik niet per se te kennen om te genieten van
hun schoonheid.


Kenroku-en in Kanazawa in de top drie van de mooiste tuinen.



Kenroku-en, in Kanazawa aan de westkust, staat in de top drie
van Japans’ mooiste tuinen. Het is een oase van rust.
Ik zie er
een tuinman een naaldboom verzorgen met een klein schaartje, precisiewerk.
Steeds met de glimlach, want Japanners zijn bijzonder innemend.
Er
wordt gezegd dat je een tuin vijf keer moet bezoeken, een keer in elk seizoen
en een keer in de regen. Ik sla twee vliegen in een klap.
Wat
neerslag zorgt voor een perfect melancholische sfeer, het is alsof ik in een
oud fotoboek blader.


“In Kenroku-en in Kanazawa zie ik een tuinman een naaldboom verzorgen met een klein schaartje, precisiewerk.”


De spiegelende schoonheid: het Gouden Paviljoen.


De
spiegelende schoonheid, het Gouden Paviljoen. 
Een must see en meteen een van de meest bezochte
bezienswaardigheden in Japan is The Golden Pavilion, dat ooit deel uitmaakte van
een zen boeddhistische tempel die werd verwoest in de 15
de eeuw. Het
is alsof ik een sprookjestuin binnenwandel. Het panorama dat je vanuit het park
hebt op de bergen rond Kyoto is fantastisch. In 1950 werd het paviljoen door
een gestoorde monnik in brand gestoken omdat hij het te mooi vond voor deze
wereld. Het werd identiek gereconstrueerd, zoals het in de 15
de eeuw
eruit zag en de 2 bovenste verdiepingen werden bovendien volledig met
goudblaadjes bedekt. Het staat op de oever van een enorme vijver die de vijver
van rust wordt genoemd, waarin het paviljoen zich als een echte diva spiegelt.


“In The Golden Pavilion is het net alsof ik een sprookjestuin binnenwandel.”


In Kyoto heten geisha’s geika’s.


Het prille begin van de geika’s. Zowel in Kyoto als in Kanazawa,
wat wel eens klein Kyoto wordt genoemd, zoek ik de geishabuurt op. Ik ben
geïntrigeerd door deze hoog opgeleide, witgeschminkte en in zijden kimono’s
gehulde dames. Er hangt nog altijd een zweem van geheimzinnigheid rond.
In Gion, de oudste wijk van Kyoto,
begon het allemaal. De geika’s zoals ze hier worden genoemd, leven er nog
steeds volgens oude tradities en hokken er samen in geishahuizen.


In het geisha-kwartier Gion lijkt het of je door een filmdecor wandelt.



Ze lopen
schichtig langs de traditionele gevels om snel in een of ander donker portaal
te verdwijnen. Het lijkt alsof ik door een filmdecor loop. De houten huisjes en
oude straatlantaarns zorgen voor een haast mysterieuze sfeer. 
Ik probeer
er met eentje te praten. Ze schenkt me haar mooiste glimlach, maar spreekt geen
woord Engels. Het valt me op hoe jong ze is. (Veel later kan ik een geisha
interviewen, een hoogtepunt van mijn tweede reis naar Japan: zie interview meteen geisha).


“Rond de hoog opgeleide, witgeschminkte en in zijden kimono’s gehulde geisha’s hangt nog altijd een zweem van geheimzinnigheid.”


Ninomaru paleis.

Zingende vloeren. Samoerai en shoguns, die ik
vooral uit B-films ken, waren historisch erg belangrijk. Ik bezoek het Ninomaru
paleis dat deel uitmaakt van het Nijo kasteel
,waar de laatste shogun (een generaal met politiek gezag)de macht
overdroeg aan de keizer en het samoerai tijdperk voor goed afsloot. Samoerai’s
waren, tot mijn grote verwondering, naast elitekrijgers, geletterde mannen
bedreven in kalligrafie, ze waren zelfs goed in bloemschikken. Het paleis is dan
ook veel verfijnder dan ik verwachtte. Wat me er het meest intrigeert zijn de
nachtegaalvloeren,
een
systeem van ijzeren pinnen die, wanneer ik over de houten vloerbalken loop, met
een beetje fantasie het geluid maken van zingende nachtegalen. Een vernuftige
tactiek die ervoor zorgde dat de vijand niet ongemerkt het kasteel kon
binnensluipen.


“Samoerai’s waren naast elitekrijgers, geletterde mannen bedreven in kalligrafie, ze waren zelfs goed in bloemschikken.”


Architectuurpareltje: het station van Kanazawa.


Kanazawa, oud versus nieuw. Kanazawa, aan de westkust, is waarschijnlijk  Japans best bewaarde geheim. En al is niet de
hele stad even mooi, je hebt hier een perfecte vermenging van oud en nieuw. Het
station is een staaltje van top hedendaagse architectuur. De gigantische koepel
die volledig uit glas en staal bestaat, symboliseert een paraplu voor de
bezoekers aan hun stad en ik begrijp al snel waarom. Het regent er nogal vaak. Het Century Museum of Contemporary Art is al even futuristisch en stelt werken
tentoon van zowel lokale als internationale hedendaagse kunstenaars, ik zie er
zelfs een beeld van onze Jan Fabre.


Het Century Museum of Contemporary Art.



Het meest intrigerend vind ik het zwembad,
waar illusie en werkelijkheid samenvloeien. Ook het goudmuseum is prachtig, ik
koop er gezichtscrème met goud en zelfs sake met goudblaadjes. Maar tegelijkertijd
hangt er in deze stad nog een sfeer van ver vervlogen dagen, vooral in de Higashi
of geishawijk en Nagamachi, het Samoerai kwartier. De hoogte van de muren rond
de traditionele huizen bepaalde er de status van de bewoners. De grootte van de
samoeraihuizen werd in tatamimatten berekend. De meeste Japanners doen dat nog
steeds.


“In Kanazawa heb je een perfecte mix van oud en nieuw.”


Kanazawa by night.



Ryokans, onderonsje in een onsen. Kanazawa is de perfecte stad om
een Ryokan, een traditioneel hotel, uit te proberen en te relaxen in een van de
3000 onsen (warmwaterbronnen) die Japan telt. Het betekent letterlijk een onderdompeling
in de Japanse cultuur. Engels wordt er haast niet gesproken en dat is ook het
geval in de
Hakusan Shobutei ryokan. Maar geen nood Japanners zijn, ondanks
de taalbarrière, ontzettend behulpzaam en gebarentaal doet wonderen. Eerste
regel: je westerse kleren gaan even de koffer in. Je leeft er in een kimono. Ik
trek meteen zo’n yukata (kimono) aan, die enkel nog uit gaat om in de
natuurlijke warmwaterbron van Yamashiro te baden. Een uurtje wegsmelten in een
warmwaterbron is iets waar ik snel aan kan wennen.


Er zijn meer dan 3000 onsen in Japan.













Ik word er rustig van, al is
dat buiten de oude dametjes gerekend die, terwijl mijn lichaam op
kooktemperatuur wordt gebracht, een conversatie in gebarentaal proberen te
voeren. Al snel vult de ruimte zich met gegiechel en is het zenmoment voorbij. Maar
mijn korte intermezzo in de onsen heeft mijn eetlust bevorderd. Na het bad
krijg ik een kaiseki maaltijd geserveerd, haute cuisine met een oneindig aantal
gerechtjes. Af en toe lijkt het op een scheikundeles, ik kook, stoom en roer en
wat opvalt: niets proeft zoals het eruit ziet. Ik moet mijn smaakpapillen behoorlijk
upgraden om alles te herkennen. Tafelen is hier dan ook puur culinaire poëzie,
bovendien word je er 100 jaar van. Slapen doe ik als een roos op mijn futon in
een kamer vol tatami’s. De volgende ochtend word ik uitgezwaaid door het
voltallige personeel, alsof ik afscheid neem van mijn familie.Traditie staat in
Kanazawa nog hoog in het vaandel.


“Tafelen in een onsen is Tafelen is puur culinaire poëzie, bovendien word je er 100 jaar van.”


© MYRIAM THYS – DICHTBIJ & VER WEG 2018
Voor
Japan zit je perfect bij Imagine Travel, een jonge dynamische TO uit Brugge
met hét grootste Japanaanbod op de markt. Maar liefst 16 reizen naar het ‘Land
van de Rijzende Zon’ uit hun unieke Japan brochure kunnen gewoon op zich
geboekt worden, maar vormen eveneens de basis om een reis helemaal op maat
samen te stellen. Hun Japan in vogelvlucht (9 dagen/2275€), omvat een
rechtstreekse vlucht Brussel-Tokio (ANA) met alle transfers, een Pasmo-pas voor
het openbaar vervoer, zeven overnachtingen met ontbijt, waaronder een nacht in
een Ryokan met een onsen en diner, ook nog enkele treintickets en pasjes. Deze
reis kan à la carte aangepast worden en gecombineerd met de rest van hun
Japanaanbod. Er is ook een mogelijkheid om aan te sluiten bij een
internationale groepsreis om het land te ontdekken. Imagine Travel staat garant
voor een uitstekende service en concurrentiële prijzen. Info en boekingen op www.imaginetravel.be/nl-be/reizen/all/japan/aanbiedingen.htm
of bij je reisagent.
JNTO infocentra (toeristische dienst)vind je in zowat alle steden, vlakbij
het station.


PRAKTISCH:

Documenten: Paspoort, geen visum.
Geld: 1000 yen = 7, 60€, kredietkaarten zijn bruikbaar in grote
restaurants, hotels en winkels, maar om geld af te halen moet je je kaart
speciaal laten aktiveren voor je vertrekt.
GSM: geen GSM netwerk in Japan, enkel G3 en G4 smartphones zijn
bruikbaar.
Veiligheid: Het is een bijzonder veilig land
Fooien: fooien geven is beledigend.
Klimaat: Vier seizoenen zoals hier.
Tijd: 7u later in de zomer, 8u in de winter
Voor meer praktische
tips nog even geduld, er komt een apart artikel met tips en trucs, maar eerst
volgt er nog een nog een derde deel, dit keer van mijn tweede reis naar Japan.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *