De Kartuizermonniken van Santa Maria de Escaladei wisten in de 12e eeuw hun plek goed uit te kiezen: midden in de ongerepte wildernis van Priorat. Ze gingen op het land werken, introduceerden de wijnteelt en hun priorij werd een artistiek centrum van betekenis. Na 6 eeuwen kwam er abrupt een eind aan hun liedje. De kloosterruïne werd een nationaal monument, de kloosterhoeve een vijfsterrenhotel. Leven als God in Catalonië: een weekend ontspannen in Terra Dominicata Hotel & Winery.
Escaladei, Gods lange ladder. Hoe verder we natuurpark Sierra del Montsant inrijden, hoe robuuster het Catalaanse landschap rondom ons wordt. Steile rotspartijen, als door een ruwe hand Gods gebeiteld, wisselen af met hellingen begroeid met olijfbomen en vooral veel wijngaarden. We rijden door het hart van de beroemde wijnstreek Priorat, de plek waar Spanje’s beste wijnen worden gemaakt. Midden in deze groene overdaad ligt Terra Dominicata Hotel en Winery, onze thuis voor de twee volgende dagen, bijna onopvallend verankerd. Wanneer het metalen hek van het hoteldomein voor onze auto openzwaait, verzeilen we in een wereld waar stilte, genieten en onthaasten het credo zijn.
Monniken gaven eeuwen geleden hun naam aan de regio, Priorat, wat zoveel betekent als priorij, en aan Escaladei zelf, letterlijk ‘de ladder van God’. Een herder zag er namelijk ooit in een visioen (of was het door teveel wijn?) een engel op een lange ladder naar de hemel klimmen. En wij maar denken dat engelen konden vliegen. Soit. Voor een zekere Koning Alfonso was het alvast een reden om er ter plekke een klooster uit de grond te stampen: Santa Maria de Escaladei. De oude kloosterhoeve, Mas del Tancat, werd enkele jaren geleden door de familie Vivet opgekocht en omgebouwd tot een uniek vijfsterren hotel. Het straalt de vervlogen glorie van de ooit zo machtige Kartuizers nog volop uit.
Met een frisse cocktail zakken we onderuit op het riante terras dat uitkijkt over de omliggende wijngaarden. De rust en stilte die van het landschap uitgaan, zijn ronduit zalig. De kamers, 26 in totaal, werden minimalistisch, maar bijzonder stijlvol ingericht. Het minimalistisch design dat we ook terugvinden in het restaurant, de bar en de lounge, brengt niet alleen rust, maar is perfect in harmonie met de oorspronkelijke oude architectuur. Ook het buitenzwembad -geen overbodige luxe in een streek waar de temperatuur in de zomer behoorlijk piekt- heeft een geweldig uitzicht op de groene omgeving. Voor we naar de bodega trekken, nemen we nog een frisse duik. Kwestie van het hoofd nog even koel te houden.
Goddelijk genieten. Het waren monniken die de wijnbouw hier eeuwen geleden introduceerden. Sinds Priorat in 1954 een officiële D.O.Q. werd, boosten hun dieprode wijnen. De Vivets begonnen met het aanplanten van hún wijngaarden in 2014. En ze hebben duidelijk nog veel ambitie, want het blijft niet bij de 15ha die ze momenteel verbouwen. Alle hellingen rond het hotel zijn eigendom van de familie en worden systematisch vol geplant met nieuwe ranken. Vandaag produceren de Vivets jaarlijks 100hl wijn waar ze twee rode, twee witte wijnen en een sherry-achtig brouwsel van maken.
Dat gastronomie hoog staat aangeschreven in Terra Dominicata is een feit. Zo wordt er enkel gekookt met dagverse seizoensproducten uit de regio, iets dat we meteen proeven bij de uiterst verfijnde gerechten van het zesgangenmenu dat we krijgen voorgezet. Elk gerecht wordt geserveerd met een andere wijn uit Priorat. Gasten die zich verder willen bekwamen in de lokale culinaria kunnen in Alma Mater kookworkshops volgen. Ook wijndegustaties en cocktailateliers zijn erg populaire activiteiten. Leuk om te weten: Terra Dominicata heeft een van de grootste kelders met Prioratwijnen ter wereld.
Onderaan Gods lange ladder. Met fietsen van het hotel peddelen we naar de ruïnes van het in de 12e eeuw gestichte Kartuizerklooster Santa Maria de Escaladei, enkele kilometers verderop. Onderweg schuiven de mooiste landschappen aan ons voorbij, met de Sierra del Montsant steevast op het achterplan. Santa Maria de Escaladei kende z’n hoogdagen tussen de 16e en 18e eeuw en was een belangrijk artistiek en cultureel centrum, tot een opstand roet in het eten kwam gooien. Letterlijk, want het enorme complex werd daarbij helemaal in de as gelegd. Eén vleugel van het klooster is intussen getrouw gerestaureerd. De cellen geven ons een inkijkje in het kloosterleven van weleer dat bepaald geen luxeleventje was. Tenminste niet voor de monniken die op de onderste treden van Gods lange ladder stonden. Slechts één keer per jaar mochten ze bezoek ontvangen. De rust die de desolate, quasi mythische plek uitstraalt voelt heerlijk aan. Op de terugweg naar Terra Dominicata pikken we nog een tasting mee bij een lokale wijnbouwer. Zeiden we al dat er in Priorat geweldige wijnen worden gemaakt?
© TEKST: W. GLADINES – FOTO’S: M. THYS & W. GLADINES 2020
Geef een reactie